vroeger

vroeger toen geluk nog heel gewoon was. dat je vooraan in de klas zat. geen briefjes zitten schrijven. tussen de middag overblijven. de lagere school voor de jongeren mensen. vol met toekomst en met wensen. die het niet verpest die zijn blij. nee dat was er voor mij niet bij. en nu zet ik mooie dingen op papier. maar straks in de klas ben ik weer brak en weer een 4. tja ik ben bezig om stappen te maken om hier me beroep van te maken. maar dat lukt niet altijd. soms heb ik iets te veel schijt. ja schijt aan me medemens. die ik soms het verkeerde toe wens. maar soms ben ik gewoon met me hoofd ergens anders en heb ik geen tijd voor iets anders. maar zitten leraren te zeiken over me gedrag tjaa zelf me ouders zijn verrased tjaa verased zo verbazing. soms doe ik de verkeerde de ding